W przypadkach, gdy istnieje niski poziom wód gruntowych, a gdy konieczne jest przeniesienie obciążenia z fundamentu na ziemię, instalowane są stosy podeszwy podeszwy podeszwy. „Kość do podeszwy fundacji” są one nazywane dokładnie dlatego, że znajdują się na poziomie fundamentu, a w przeciwieństwie do odległych stosów nie są wciśnięte do większej głębokości.
Nawiasem mówiąc, podobnie jak metoda kasu kukurydzy w ziemi, jest to dokładnie metoda nacisku i nie zatkania. To kolejna fundamentalna różnica w stosunku do instalacji zdalnych stosów.
Same stosy są pustymi metalowymi rurami o długości około jednego metra, które są następnie wypełnione betonowym roztworem.
Przed rozpoczęciem procesu prasowania stosu zainstalowany jest betonowy pasek na poziomie podłogi pierwszego piętra. Ponadto, na poziomie koniugacji fundamentu i ścian, zamontowane są betonowe betonowe wiązki, które będą podstawą zatrzymania podnośnika. To z pomocą podnośnika, że stosy zostaną wciśnięte w ziemię. Cała struktura żelbetowego pasa i betonowych wiązek ma trudny zamach stanu. Znajduje się oczywiście po obu stronach fundacji, jak same stosy.
W celu bezpośredniego ustalania gniazda zainstalowana jest kolejna metalowa wiązka zapasowa, która jest podłączona do trzech sąsiadujących poprzednich betonowych wiązek betonowych. To znaczy okazuje się, że wzmocnione betonowe wiązki są instalowane na ścianie. I wiązki zapasów wykonane z metalu, które są równoległe do ściany, zapiąż je. Po pracy wiązki zapasów zostają zdemontowane.
Po pchaniu stosów na nagłówkach, a także szalu.
Na koniec stosy są wypełnione betonową mieszanką.